Πως χέζουν οι ψαράδες

Μιᾶς καί τό ἰστολόγιο διάγει τή σκατολογική του περίοδο (δεῖτε τά προηγούμενα ἄρθρα: "Περί τῆς ἀφόδευσης ὁ λόγος", "σκατολογία", "Τό ἐγχειρίδιον τοῦ καλοῦ χέστη") συνεχίζω σήμερα μέ ἕνα ἀκόμα ἀπόσπασμα ἀπό "Τό ἐγχειρίδιον τοῦ καλοῦ χέστη".

Πῶς χέζει ὁ ψαράς

Ἀπόσπασμα ἀπό τό μνημειῶδες ἔργο "Τό ἐγχειρίδιον τοῦ καλοῦ χέστη" τοῦ Δόκτορα Γεώργιος ὁ Βούς, University  H.Essen mesa H.Essen ΕΞΩ. Deutschland fate skata Merkel.

Πῶς χέζει: Ὁ ψαράς χέζει συνήθως τήν ὥρα ποῦ βρίσκεται στήν θάλασσα. Ἀφοῦ θά τακτοποιήσει τά σύνεργα τοῦ ψαρέματος καί ξεκινήσει γιά τήν περιοχή ποῦ θά ψαρέψει θά τόν πιάσει χέσιμο (νά μήν ξεχνᾶτε ὅτι τό προηγούμενο βράδυ πιθανότατα ἤπιε πάλι τόν ἄμπακο). Τό χέσιμο θά γίνει κατάπρυμα καί μέ τή βάρκα του ἐν κινήσει. Ἐάν ὑπάρχουν καί ἄλλοι στή βάρκα θά τούς ἐνημερώσει μέ δυνατή φωνή βάρδα ρεεεεε πάω γιά χέσιμο. Ἀφοῦ κατεβάσει τή νιτσεράδα - παντελόνι - μάλλινη σωβράκα καί τό μαῦρο σλιπάκι του θά δεθεῖ ἀπό τή μέση μ΄ ἕνα παλαμάρι ἀπό τήν κουπαστή καί θά κρεμάσει τόν κῶλο του ἔξω ἀπό τή βάρκα ὅπου καί θά ἀπολαύσει ἕνα γρήγορο καί ξαλαφρωτικό χέσιμο. Τελειώνοντας θά χαμηλώσει μέ ἐπιδεξιότητα τόν κῶλο του πρός τήν θάλασσα καί λόγω τῆς ταχύτητας τῆς βάρκας θά τοῦ γίνει ἕνα πλύσιμο ὑπό πίεση μέ ἀπόλυτα ἐγγυημένο ἀποτελέσμα. Εἶναι γνωστό ὅτι στούς 10 μέ 12 κόμβους ἔχουμε τό καλύτερο πλύσιμο χωρίς ἐρεθισμούς στήν εὐαίσθητη περιοχή. Αὐτό ἦταν καί κανείς δέν πρόκειται ποτέ νά ξαναδεῖ τήν κουράδα του.

Δέν εἶναι σπάνιες οἱ φορές ποῦ μέσα σέ αὐτό τό ἐλάχιστο χρονικό διάστημα ποῦ συνολικά διαρκεῖ τό χέσιμο, ἡ βάρκα νά περάσει δίπλα κι ἀπό ἄλλες ψαρόβαρκες. Ὁ ψαράς ὡς ἕνας γνήσιος εὐγενής ἄνθρωπος δέν θά παραλείψει νά τούς χαιρετήσει μέ τό χέρι σηκωμένο ἐνῶ ἡ πρώτη σκατούλα θά πέφτει στό νερό.

Τώρα ὑπάρχει πάντα ἡ πιθανότητα νά τοῦ΄ρθεῖ χέσιμο ἐνῶ βρίσκεται ἀκόμα στή στεριά. Ἐδῶ τα πράγματα εἶναι λίγο διαφορετικά ἀπό αὐτά πού γράψαμε παραπάνω. Ἀφοῦ ἀπομακρυνθεῖ λιγάκι καί πίσω ἀπό κάποιο παρακείμενο ἀμμόλοφο θά κατεβάσει τά βρακιά του μέχρι τά γόνατα, θά σκύψει καί θά καθίσει στά πόδια πίσω ἀπό τίποτα βοῦρλα καί πάντα κοντά στό νερό. Θά ἀνακουφιστεῖ καθήμενος καί θά μπεῖ στό νερό γιά ἕνα πλυσιματάκι τρίβοντας μαλακά τήν κωλοτρυπίδα του μέ ἄμμο. Θά ντυθεῖ καί θά φύγει. Αὐτό ἦταν, καί στήν περίπτωση αὐτή - ὅπως γράψαμε - πάλι δέν πρόκειται κανείς ποτέ νά τά ξαναδεῖ.

Αὐτόματα ἕνα μεγάλο μαῦρο σκαθάρι - ἕνας μπάμπουρας ὁ καί σκατοφάγος ἐπονομαζόμενος – ξεπροβάλλει καί πλησιάζει τήν κουράδα. Ξοπίσω του ἀκολουθοῦν καί δεκάδες ἄλλα. Σιγά σιγά καθώς ἡ κουράδα θά ξεραίνεται κάτω ἀπό τόν ἥλιο οἱ μπάμπουρες θά τήν κάνουν κάτι τεράστιες μπαλίτσες, σέ σχέση βέβαια μέ τό μπόι τους, (δεῖτε τό βίντεο ἐδῶ καί θά καταλάβετε) καί σιγά - σιγά θά τίς κυλήσουν πάνω στόν ἄμμο. Ὅταν ὁ μπάμπουρας βρεῖ τό κατάλληλο σημεῖο ἀρχίζει νά σκάβει σιγά σιγά τήν ἄμμο μέχρις ὅτου ἡ μπαλίτσα χωθεῖ ὁλόκληρη μέσα στήν ἄμμο. Τότε τό θηλυκό σκαθάρι θά ἔρθει νά γεννήσει πάνω της τά αὐγά της. Μέχρι τό βράδυ δέν ἔχει μείνει τό παραμικρό ἴχνος.

Καί νά λύσουμε καί ἕνα ἄλλο μυστήριο. Τί απέγιναν ὅμως ἐκεῖνα τά μικρά σκατουλένια μπαλάκια ποῦ χώθηκαν μέσα στήν ἄμμο; Τά αὐγά τῆς μπαμπουρίνας γρήγορα θά ἐκκολαφθοῦν καί οἱ μικροῦλες προνύμφες θά φᾶνε τίς κουραδομπαλίτσες μετατρέποντάς τες σέ ἕνα καλό λίπασμα.

Ὅλη τήν κουράδα; Ὄχι βέβαια.

Μόνο τα σπόρια ἀπό τά φροῦτα καί τά λαχανικά πού εἶχε φάει ὁ ψαράς θά μείνουν ὡς ἔχουν. Οἱ σπόροι αὐτοί ὑπό κατάλληλες συνθῆκες ὑπάρχει ἡ πιθανότητα νά φυτρώσουν ἀκόμα καί νά καρποφορήσουν.  Ἔτσι λοιπόν ἅμα τύχει καί δεῖτε στήν παραλία, δίπλα στή θάλασσα τίποτα ξεκάρφωτες ντοματιές ἤ ἀγγουριές τώρα πιά θά ξέρετε ἀπό ποῦ προῆλθαν.

 

Τελειώνοντας θά ἀναφέρω καί ἕνα γνωστό γνωμικό των ψαράδων, χαρακτηριστικό της σημασίας ποῦ δίνουν στό χέσιμο:

Χέζε μέσ’ στή θάλασσα, νά μαζευτοῦν τά ψάρια.