Ἐτυμολογικὰ : ὀργασμὸς

 

Ἐτυμολογικὰ ὁ ὀργασμὸς

Μιᾶς καὶ στὸ προηγούμενο θέμα μας ἀσχοληθήκαμε μὲ τὸν ὀργασμό, καλὸ θὰ ἤτανε νὰ δοῦμε καὶ τὰ ἐτυμολογικά της λέξης.

"Orgasm" καὶ "orgasmο" ἀποκαλεῖται σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες ὁ ὀργασμός. Ὅπως θὰ καταλάβατε πρόκειται περὶ  Ἑλληνικῆς λέξης. Καὶ δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι διεθνῶς, ἡ σφοδρή, ἡ ἀκατάσχετη διέγερση στὸ ἀνώτατο σημεῖο τῆς σεξουαλικῆς ἡδονῆς καὶ τῆς κορύφωσης μὲ τὸ χύσιμο, περιγράφεται μὲ τὴν Ἑλληνικὴ λέξη "ὀργασμὸς" καὶ δευτερευόντως πάλι μὲ τὴν Ἑλληνικὴ λέξη "ἔκστασις". (=μεταξύ των ἄλλων και: ἐρωτικὴ κατάσταση ἔντονου ἐνθουσιασμοῦ, ἔντονης ἀπόλαυσης καὶ ἀπορρόφησης. ἀγγλ. ecstasy, γάλλ. extase, γέρμ. Ekstase κ.α).

Σύμφωνα μὲ ὅσα γνωρίζουμε, οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι ὑπῆρξαν οἱ πρῶτοι ποὺ μεθόδευσαν τὴν ἐπιδίωξη τῆς ἡδονῆς. Ἴσως αὐτὴ ἡ ἀναζήτηση τῆς γκαύλας γιὰ τὴν ἡδονὴ νὰ ὁδήγησε στὴν ἄνθηση τοῦ θεάτρου, τῶν τεχνῶν τῆς κωμωδίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ σεξουαλισμοῦ. Τὸ δικαίωμα στὸν ὀργασμὸ δὲν ἦταν ἀντρικὸ προνόμιο ἀλλὰ καὶ γυναικεῖο καὶ ὅσοι ἔχετε διαβάσει τὴ «Λυσιστράτη» ἀλλὰ καὶ τὶς «Βάκχες», θὰ διαπιστώσατε ὅτι  ἡ σεξουαλικὴ ἐπιθετικότητα τῶν γυναικὼν τῆς Ἀθήνας, εἶναι τέτοια ποὺ προκαλεῖ τρόμο στοὺς Ἀθηναίους.

Orgasm λοιπὸν στὰ Ἀγγλικὰ ἀπὸ τὸ Γαλλικὸ orgasme ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ  ὀργασμὸς ἐκ τοῦ ἀρχαίου ρήματος ὀργάω ποὺ σχετίζεται καὶ μὲ τὴν ὀργή.

Ὀργάω: εἶμαι πλήρης ὑγρασίας, πλήρης χυμῶν, ἔχω σφοδρὴ ἐπιθυμία γιὰ συνουσία, εἶμαι πρόθυμος, ἕτοιμος.

Ὀργή: (ἄρχ. σήμ.),  φυσικὴ παρόρμησις ἢ τάσις, ἢ διάθεσις καὶ ὁρμή.

 

Η Ι.Ε. ρίζα ἐδῶ εἶναι  *werg-  καὶ  *worg- "φουσκώνω (ἀπὸ ὀργή, δύναμη)"  καὶ  πιθανὸν συνδέεται μὲ τὸ σανσκριτικὸ urja θήλ.= χυμός, σφρίγος δύναμη, τροφὴ, ἐξ οὗ καὶ τὸ Ἰρλανδ. ferc, ferg = "θυμὸς ὀργὴ"

Νὰ σημειώσω ἐδῶ ὅτι ἡ λέξεις "ὄργιο, καὶ ὄργια" (ἀπαντᾶτε συνήθως στὸν πληθυντικὸ) ποὺ σήμερα μεταξὺ τῶν ἄλλων σημαίνει καὶ κάθε ἀκόλαστη πράξη ποὺ ὀφείλεται σὲ ἀχαλίνωτα σαρκικὰ πάθη, οὐδεμία σχέση ἔχει μὲ τὴν ὀργὴ καὶ τὸν ὀργασμὸ προέρχεται ἀπὸ τὸ "ἔργον" καὶ ἡ ἀρχικὴ σημασία τῆς λέξης ἦταν: μυστικὲς τελετές, μυστικὴ λατρεία ποὺ ἀσκεῖται ἀπὸ μυημένους, τὰ μυστήρια. Ἀργότερα τὸ παπαδαριὸ κατασυκοφαντώντας τὶς μυστηριακὲς τελετὲς τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων παρετυμολογικὰ συνέδεσε τὴ λέξη μὲ τὴν ὀργὴ καὶ μὲ τὸν ὀργασμὸ δηλαδή με σεξουαλικά όργια, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποκτήσει ἡ λέξη τὴν σημερινὴ σημασία της.