Ὁ ὄρχις, ἡ ὕπαρξη καί τό ὑπάρχω

Ὑπάρχει ἕνα ρῆμα πού καθορίζει τήν ὕπαρξή μας, τό ρῆμα ὑπάρχω.

Ὑπ(ο)- + ἄρχω < ὑπάρχω: ἔχω ὑπόσταση, ἀποτελῶ ὀντότητα.

Ὑπο+άρχω, ὡς ὑπαρχηγός

Ὑπο+αρχηγός, ὡς ὕπαρχος

Ὑπο+άρχω, ὁ ἀμέσως μετά τόν κυβερνήτη.

Ὅλοι ἔχουν ὕπαρξη καί ὑπάρχοντα (πλήθ. οὐδετέρου μτχ. τοῦ ὑπάρχω).

Ὅλοι ἐννοοῦνται ὡς ὑπαρκτά πρόσωπα καί ὄχι ὡς ἀνύπαρκτα. Ὅσο βρίσκονται κάτω ἀπό τόν ἀρχό: ἀρχηγό, κάτω ἀπό τήν ἀρχή: τήν ἔναρξη - ἐξουσία, κάτω ἀπό τόν ὄρχαμο: τόν πρῶτο ἀρχηγό, τόν κορυφαῖο του χοροῦ, κάτω ἀπό τόν ὄρχι ὡς ὀρχίδια, μικρές ἀρχές. Ὅλες οἱ παραπάνω λέξεις παράγονται ἀπό τήν ρίζα *ἄρχ.

Χθές στό ΠΑΣΟΚ εἶχαν ἐκλογές. Ἐξέλεξαν τόν ἀρχηγό τοῦ κόμματος καί στήν κοινωνία μας παντοῦ συναντᾶμε ἀρχηγούς καί ἀρχηγίσκους. Ἀνάμεσά τους νιώσαμε τήν ὕπαρξή μας νά ἀνδρώνεται, ἀποκτήσαμε ὑπάρχοντα καί ὑπάρχουμε ὅσο ζοῦμε.

Ἄν ἑξαιρέσουμε ὅμως τούς ἀν-αρχικούς καί τούς ἀνύπαρκτους (νεκρούς), ὅλοι οἱ ἄλλοι ἀρχηγοί:

Ἀρχιερέας [ἀρχι-(ἄρχω) + ἱερέας

Ἀρχιδικαστής [ἀρχι-(ἄρχω) + δικαστῆς

Ἀρχιστράτηγος [ἀρχι-(ἄρχω) + στρατηγός

Ἀρχισυντάκτης [ἀρχι-(ἄρχω) + συντάκτης

Ἀρχίατρος [ἀρχι-(ἄρχω) + ἰατρός,

ἄρχοντες (μτχ. ἐνεστῶτος τοῦ ἄρχω) καί ἀρχοντόπουλα, ὅλοι ἀνεξαιρέτως ἔχουν ὕπαρξη. Ὑπάρχουν καί ἔχουν ὑπάρχοντα (πληθ. οὔδ. τῆς μτχ. τοῦ ὑπάρχω), ἐπειδή εἶναι πρόσωπα ὑπαρκτά… 

Ὕπ-άρχουν ὅσο βρίσκονται:

Κάτω ἀπό τόν ἀρχό, κάτω ἀπό τήν ἀρχή: τήν ἔναρξη, κάτω ἀπό τόν ὄρχαμο: τόν πρῶτο ἀρχηγό, κάτω ἀπό τό ὄρχι, ΙΕ ρίζα *orghi = ἀρχίδι, ὁ γεννητικός ἀδένας τοῦ ἀρσενικοῦ ὁ ὁποῖος παράγει σπερματοζωάρια συνεπῶς ὑπάρξεις ( ἐκ τοῦ ἄρχ. ὑπάρχω).

Ἐν κατακλείδι, κάθε ὕπαρξη, ἀνεξαρτήτως βαθμοῦ καί θέσεως στήν κοινωνική πυραμίδα, «ἄρχεται ὑπό-τινός».

Γλωσσικά ἄρχεται ὑπό τοῦ ἀρχοῦ, ὑπό τοῦ ὄρχαμου, ὑπό τοῦ θεϊκοῦ ὄρχι.