Μέσα σ’ αὐτή τή λαίλαπα τῆς φοροκαταιγίδας καί τῆς παρακμῆς, ὁ ἄνεργος καί ὁ μέσος Ἕλληνας καλεῖτε νά τά βολέψει… ὅπως τά βόλεψε στήν κατοχή. Ἡ ἐξαθλίωση καί ἡ πείνα χτυπάει τή πόρτα σέ ἕνα μεγάλο κομμάτι τοῦ λαοῦ πού βλέπει τήν ἑπόμενη μέρα δύσκολη, καί τό μέλλον νά προδιαγράφεται ἐξαιρετικά ζοφερό.
Ἀλλά τί νά ποῦμε τώρα… εἶναι ὁ καπιταλισμός πού αἰῶνες τώρα, ἐκτός των ἄλλων, στηρίζεται καί σέ μιά βασική ἀρχή: τά κέρδη τά παίρνουν οἱ πλούσιοι καί τίς ζημίες τίς
πληρώνει πάντα ὁ λαός. Ἔτσι λοιπόν καί σήμερα βλέπουμε τήν ἱστορία νά ἐπαναλαμβάνεται καί οἱ ἔχοντες νά εἶναι ἀναπαυτικά καθισμένοι πάνω στά λεφτά τους στή Ἐλβετία καί στίς ἐξωχώριες ἐταιρίες τους καί δώθε πᾶνε οἱ ἄλλοι… Ἀλλά αὐτό δέν συνέβαινε πάντα; Ἀπό τήν αὐγή τῆς ἱστορίας αὐτό μας μαρτυροῦν τά γραπτά μνημεῖα.
Ὑπῆρχε λοιπόν νόμιμη φοροαπαλλαγὴ πρὶν ἀπό… 3.500 χρόνια ὅπως ὑπάρχει και
σήμερα;
Ὑπῆρχαν καὶ τότε ὁ λεγόμενοι ἄνετοι ποὺ ἐκινοῦντο ὅπως οἱ σημερινοὶ φοροδιαφεύγοντες πάνω σὲ τροχοὺς ἀπὸ ἀσήμι παρακαλῶ, καὶ ποῦ ταξίδευαν μὲ θαλαμηγοὺς ἔχοντας ἑκατοντάδες ἐρέτες, δούλους και θαλαμηπόλους νὰ τοὺς τοὺς ὑπηρετοῦν;
Ἐγκλιανός, Ἀνάκτορο Νέστορος. Πινακίδα
τῆς Γραμμικῆς Β
Γραφῆς (Jn 829), στήν ὁποία καταγράφονται εἰσφορές σέ
προιόντα καί χαλκό
καθώς καί οἱ δίδοντες.
Σὲ μία ἐπιγραφὴ τῆς Πύλου σὲ γραμμικὴ Β (στὴν πρώτη ἑλληνικὴ γραφὴ ποὺ ἀποτυπώθηκε στὶς ψημένες ἀπὸ τὴν πυρκαγιὰ πήλινες πινακίδες τῶν ἀνακτόρων στὴν ἀρχαία Πύλο) ὁ ὑπεύθυνος τῶν φόρων καταγράφει τὶς εἰσφορές. Οἱ βοσκοί, οἱ ἀγρότες, οἱ ναυτικοὶ κ.α, οἱ ὑπήκοοι τοῦ Μυκηναίου Wa-na-ka (άνακτα) πρέπει νὰ do-se (δώσει) to-sa σὲ λάδι κρασὶ σύκα τυρὶ κτλ. Στὴν ἴδια πινακίδα ὑπάρχει ἡ λέξη a-ne-ta ἐπισημαίνοντας ὅτι κάποιοι o-u-di-do-si (οὐ δίδοσι) Αὐτοὶ ποὺ δὲν ἔδιναν τότε ἦταν οἱ Ka-ke-we (χάλκες, χαλκουργοὶ μὴν ξεχνᾶτε ὅτι ἀναφερόμαστε στὴν ἐποχὴ τοῦ χαλκοῦ), οἱ τότε ἄνετοι λοιπὸν ἤσαν οἱ ἐπεξεργαστὲς τοῦ χαλκοῦ σήμερα εἶναι οἱ ἐφοπλιστὲς καὶ οἱ τοκογλύφοι, οι τραπεζίτες, αὔριο κάποιοι ἄλλοι.
Τὸ ἀστεῖο στὴν ὅλη ὑπόθεση εἶναι ὅτι τὸ ρῆμα ἀνίημι ἀπὸ ὅπου τὸ
a-ne-ta τῶν Πυλίων ἡ ἄνεση καὶ ὁ ἄνετος τῶν σημερινῶν ἡμερῶν δὲν σήμαινε ἀπελευθέρωση ἀπὸ δασμοὺς καὶ φόρους.
[ΕΤΥΜ.
< ἄρχ. ἄνεσις
«χαλάρωση, ἀνακούφιση» < ἀνίημι «στέλνω πρὸς τὰ πάνω – ἀπελευθερώνω]
Σημαίνει
χαλαρώνω τὰ ἡνία ἢ τὶς χορδὲς τῆς κιθάρας μὲ τὴν ἔννοια τῆς χαλάρωσης, τοῦ… κοπάζω, τεμπελιάζω ἀμελῶ εἶμαι ἄνετος καὶ ὡραῖος, ὅταν οἱ ἄλλοι ἐξ αἰτίας τῶν ὑψηλῶν φόρων ἄμεσων ἢ ἔμμεσων εἶναι τεντωμένοι καὶ δὲν ξέρουνε πὼς θὰ τὰ βγάλουνε πέρα.
[ΕΤΥΜ
< ἄρχ. ὡραῖος
ἀρχικὴ σήμ. «αὐτὸς ποὺ ἐμφανίζεται ἢ συμβαίνει τὴν κατάλληλη ὥρα», < ὥρα + -ἰὸς ]
Ἔπρεπε λοιπὸν νὰ ξαναποκτήσει ἡ Ἑλλάδα Wa-na-ka (ἄνακτα) γιὰ νὰ ξεχωρίσουνε ἔτι περισσότερον οἱ ἄνετοι ὑπήκοοι (καὶ εἶναι αρκετοί) ποὺ δικαιωματικὰ "οὐ δίδοσι" ἀπὸ τοὺς μαλάκες τοὺς πολλοὺς ποὺ εἶναι ὑποχρεωμένοι νὰ do-si
to-sa.
Νὰ λοιπὸν μία λέξη ποὺ γεφυρώνει 3500 χρόνια ἱστορίας. Μία λέξη ποὺ σημαίνει καὶ τὴν οἰκονομικὴ ἄνεση (αλλιώς πώς;) ἀπὸ φοροδιαφυγὴ καὶ προνόμια καὶ νὰ φανταστεῖτε ὅτι ἔχουμε διώξει τὸν Wa-na-ka ἐδῶ καὶ 40 χρόνια. Πόσοι αἰῶνες πρέπει νὰ παρέλθουν γιὰ νὰ διαγραφεῖ τό… a-ne-ta ;
Γιὰ νὰ ἐφαρμοσθεῖ ἐπὶ τέλους καὶ τὸ Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος (ἄρθρο 4) «1. Οἱ Ἕλληνες εἶναι ἴσοι ἐνώπιόν του νόμου. 2. Οἱ Ἕλληνες καὶ οἱ Ἑλληνίδες ἔχουν ἴσα δικαιώματα καὶ ὑποχρεώσεις.. Οἱ Ἕλληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρὶς διακρίσεις στὰ δημόσια βάρη, ἀνάλογα μὲ τὶς δυνάμεις τους.»
Γεώργιος
ὁ Βοὺς
di-sko-la ou-do-si
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου