Γάμος ἐν Καζαρμίοις τῆς Βουφράδος

Τώρα ποῦ τό σκέφτομαι λίγο το πράγμα, ἀνακαλύπτω ὅτι ἡ ζωή ἑνός ἄθεου ἔχει κομματάκι τά χάλια της. Τῆς λείπει ἡ ἐλπίδα ρέ ἀδερφέ, ἡ προσμονή τῆς παράδεισος, ἡ παρηγοριά τοῦ θεοῦ καί δέν ξέρω καί γῶ τί ἄλλο; Γιά νά μήν τό ξεφτιλίσω τό πράγμα ἅς τό θέσω καλύτερα ἔτσι : Μερικές φορές ἡ ζωή τοῦ ἄθεου εἶναι ὡραία μέν, (τί ὡραία ἔτσι ὅπως μᾶς τήν καταντήσανε…) ἀλλά δέν περιέχει θαύματα ρέ ἀδερφέ. Ἀντίθετα, ἡ ζωή ἑνός χριστιανοῦ, εἶναι φίσκα στά θαύματα. Καί μία ζωή χωρίς θαύματα, δέν ἔχει πλάκα.

Τί νά λέμε ρέ σύντροφοι, τό θαῦμα εἶναι ὡραῖο πράγμα!!!

Τό φελέκι μου μέσα, μερικές φορές τό σκέφτομαι νά ξαναγίνω χριστιανός καί νά πνιγῶ στά θαύματα!

Βέβαια, ὅπως εἶναι γνωστό  ὁ Χριστός, ξεκίνησε τά θαύματά του ἀπό "τόν γάμο ἐν Κανά τῆς Γαλιλαίας". Ὅπου διά θαύματος μετέτρεψε τό νερό  σέ κρασί. Τώρα ποῦ τό σκέφτομαι λοιπόν, ὄχι ἁπλά θά ξαναγίνω χριστιανός, ἀλλά θά γίνω ἀτός μου κάτι σάν τόν Ἰησοῦ. Ὄχι σύντροφοι, δέν σαλτάρισα ἀπό τίς βροχές καί τό κρύο, οὔτε μπεκροπίνω τώρα ποῦ γράφω. Σπονδές μέ νεράκι τοῦ θεοῦ ἔχυνα στή Μνημοσύνη, καί...  τσούφ ἡ ἰδέα μου ἦρθε οὐρανοκατέβατη. "Ἡ γνώση εἶναι μνήμη", ὅπως γνωρίζετε…

Ἀραχτός δίπλα στό τζάκι ποῦ λέτε διάβαζα τά "Πνευματικά (Ἑλληνικά)," τοῦ Ἤρωνα τοῦ Ἀλεξανδρέα. (Γιά τόν Ἤρων ἐξ Ἀλεξανδρείας, ἀκολουθεῖ (κάποτε στό μέλλον) εἰδικόν ἀφιέρωμα ἐνθένδε. Διότι, ὁμιλοῦμεν, ὁ τύπος ἦτο γαμῶ τά  μυαλά στήν ἀρχαία κάτι ἀκριβῶς σάν τόν "Κύρο Γρανάζη" τοῦ Μίκυ Μάους. 

Ἐκεῖ λοιπόν ποῦ ἀπορροφημένος ἤμην στά "Πνευματικά" του Ἤρωνα τοῦ Ἀλεξανδρέα, μοῦ ἦρθε στό μυαλό πῶς ἔχω τήν ἱκανότητα νά μεταβάλλω τό νεράκι σέ κρασάκι (ἀλλά καί σέ Τζάκ Ντάνιελς, ἅμα λάχει νά΄οὖμαι). Ἀρκεῖ καί μόνον νά ἀκολουθήσω πιστῶς τάς ὁδηγίας τοῦ Ἤρωνος τοῦ ἐξ Ἀλεξανδρείας! Ἐδῶ ποῦ τά λέμε, ἁπλά πράγματα εἶναι οἱ ὁδηγίες του.

Οἱ ἑξῆς:

α) Εἰσαγωγικά

Κατασκευάζεται δὲ καὶ

προχύτης πλέον καὶ ἔλαττον

ὑγρὸν δεχόμενος καὶ

προϊέμενος ὁτὲ μὲν πλέον, ὁτὲ 

δὲ ἔλασσον, ὥστε καὶ

ἐγχεομένου εἰς αὐτὸν

οἴνου τε καὶ ὕδατος

ὁτὲ μὲν καθαρὸν τὸ

ὕδωρ προΐεσθαι, ὁτὲ

δὲ οἶνον ἄκρατον, ὁτὲ

δὲ κρᾶμα· ἔστι δὲ ἡ

κατασκευὴ τοιαύτη.

προχύτης: λάγηνος, «κανάτι» μάλιστα ὑδρία ἐξ ἧς ἔχυνον ἁγνιστικὰς σπονδάς

προΐεσθαι:  απαρ. ενεστώτος του προΐημι στέλλω πρότερον, προαποστέλλω, στέλλω πρὸς τὰ ἐμπρός.

β)Τί καί πώς

Ἔστω προχύτης ὁ ΑΒ διάφραγμα ἔχων

μέσον τὸ ΓΔ, ἐν δὲ τῷ διαφράγματι παρὰ

τὸ κύτος τοῦ ἀγγείου τρυπημάτια ἐν ἠθμῷ

περιφερῆ τὰ Ε· ἐκ δὲ τοῦ κατὰ διάμετρον

τόπου ἐν τῷ διαφράγματι τρυπημάτιον ἔστω

στρογγύλον τὸ Ζ, δι᾽ οὗ σωλὴν διώσθω ὁ ΖΗΘ

συνεστεγνωμένος μὲν τῷ διαφράγματι, ἀπέχων δὲ

ἀπὸ τοῦ πυθμένος τοῦ προχύτου βραχὺ κατὰ τὸ Η· 

τὸ δὲ ἕτερον αὐτοῦ στόμιον τὸ Θ συντετρήσθω τῷ

τεύχει τοῦ προχύτου ὑπὸ τὸ ὠτίον, ᾧ συνεστεγνώσθω

τὸ ὠτίον κοῖλον ὑπάρχον καὶ ἔχον τρύπημα ἐκ τοῦ

ἐκτὸς μέρους τοῦ ὠτίου τὸ Κ, ὃ καταληψόμεθα τῷ

δακτύλῳ, ὅταν δέῃ.

ἠθμός: φίλτρο ή σουρωτήρι 

γ) Ἐπί τοῦ πρακτέου τώρα

ἐὰν οὖν καταλαβόμενοι τὸ διαύγιον,

ὡς εἴρηται, ἐγχέωμεν εἰς τὸν προχύτην, τὸ ἐγχεόμενον

εἰς τὴν ὑπὲρ τὸ διάφραγμα χώραν μενεῖ διὰ τὸ μὴ

δύνασθαι διὰ τοῦ ἠθμοῦ εἰς τὴν ὑποκάτω χώραν

ἐνεχθῆναι· οὐ δύναται δὲ διὰ τὸ μὴ ἄλλην ἔχειν

διέξοδον ἢ τὴν διὰ τοῦ Κ διαυγίου. ὅταν οὖν ἀνέσωμεν

τὸ διαύγιον, τότε χωρήσει τὸ ὑγρὸν εἰς τὴν

ὑποκειμένην χώραν, καὶ τότε πλέον δέξεται ὁ προχύτης.

εἴρηται: εκ του ρήματος εἴρω= λέγω.

ἐνεχθῆναι: εκ του ρήμ. ἐνέγκω =φέρω

ἀνέσωμεν: εκ του ρημ. ἀνίημι= ἀναπέμπω στέλνω πίσω

δ) Πρός τί ὅλα τά ἀνωτέρω

ἐὰν οὖν προεγχέαντες τὸν οἶνον, ὥστε πληρω-

θῆναι τὴν ΓΒΔ χώραν, καταλαβώμεθα τὸ διαύγιον

καὶ ἐπιχέωμεν ὕδωρ, οὐ μὴ μιγῇ, ἀλλ᾽ ὅταν μὲν κατα-

στρέψωμεν τὸν προχύτην, καθαρὸν προήσεται τὸ ὕδωρ·

ὅταν δὲ ἀνέσωμεν τὸ διαύγιον ἔτι τοῦ ὕδατος ῥέοντος, 

ἐπιρρεύσει καὶ ὁ οἶνος διὰ τὸ εἰς τὸν κενούμενον τόπον

ἀέρα ἀντικαταλλάσσεσθαι διὰ τοῦ διαυγίου, εἶτα κα-

θαρὸς ὁ οἶνος ῥυήσεται. ἔξεστι δὲ καὶ προεγχέαντα

ὕδωρ καὶ προκαταλαβόντα τὸ διαύγιον οἶνον ἐπιχέειν,

ὥστε τοῖς μὲν καθαρὸν προέσθαι οἶνον, οἷς δὲ κρᾶμα,

οἷς δὲ καὶ βουλόμεθα ἐμπαίζειν, ὕδωρ.

Ἔχω ἕναν προβληματισμό βεβαίως-βεβαίως μέ ἐκεῖνο τό "ἐμπαίζειν", ἀλλά ἐκεῖ θά κολλήσουμε τώρα... Σᾶς λέω σύντροφοι καί γαμῶ τίς πατέντες: Εἶναι καλή πατέντα!!! 

(Ἐδαπά, ἡ πατέντα -μέ συνοδευτικόν σχεδιάγραμμα- ἀγγλιστί, διά τούς ἀγγλομαθεῖς συντρόφους).

Φανταστεῖτε τώρα τί θά γίνει ἔτσι καί ἀκολουθήσω τίς ὁδηγίες καί πετύχω! Στό φινάλε, κι ἐγώ Ἕλληνας εἶμαι, καθώς καί ὁ Ἤρωνας.

     

Ἔτσι λοιπόν, ὄχι ἁπλῶς θά γίνω χριστιανός, ἀλλά θά γίνω ἀτός μου κάτι σάν Χριστός. Καί νά βάλω μπρός κι ἐγώ στά θαύματά μου ἀπό κάνα γάμο! Νά μετατρέψω τό νερό σέ κρασί! Μετά ἀπό κάμποσα χρόνια, ὅλοι θά μιλᾶνε γιά "τόν γάμο ἐν Καζαρμίοις τῆς Βουφράδος", ἤ ὅπου ἀλλοῦ, ὅπου ὁ μέγας Βούς (ἤτοι ἐγώ), στά πλαίσια τοῦ γάμου ἑνός Ἀλβανοῦ μέ μιά Οὐκρανῆ, μετέτρεψε διά θαύματος τό νερό σέ κρασί!

Ἄν μή τί ἄλλο, θά μείνω ἀλησμόνητος στόν κόσμο, μέσω τοῦ θαύματος τῆς μετατροπῆς τοῦ νεροῦ σέ κρασί (βρέ μέχρι καί σέ "Cabernet sauvignon" θά μεταβάλλω τό νεράκι, σοῦ λέω!!! Κι ἅμα ἔχω κέφια, θά τούς μετατρέψω τό νερό σέ ρακή κρητικό... σέ Ballantine’s 17 Years Old... καί σέ ὅποια ἄλλη παραγγελιά μου ζητηθεῖ, …σοβαρά μιλάω!!! Εἶναι νά μήν πάρω φόρα μέ τά θαύματα! Ἔτσι καί πάρω φόρα, ποιός μέ πιάνει!)

Ὀρέ θά τήν κάνω τήν φτιάξη καί θά γίνει χαμός!

Θά πήξει ὁ κόσμος στούς Βουϊστές! Ὁ Βουϊσμός θά ἐπικρατήσει στήν Εὐρώπη! Οἱ ὀπαδοί μου θά χωριστοῦνε σέ "Μονοφυσίτες Βουϊστές" καί "Μονορουφίχτρες Βουϊστές"!  Σέ "Ἀρειανούς Βουϊστές" καί σέ "ΠΑΟΚτζήδες Βουϊστές"!  Οἱ ὀρθόδοξοι ὀπαδοί μου, τιμῆς ἕνεκεν, θά λέγονται "Παναθηναϊκοί Βουϊστές". Αὐτοί θά χωρίζονται: Σέ "Πεντηκοστιανούς Βουϊστές" καί -οἱ πιό ἀδύνατοι- σέ "Σαρακοστιανούς"!

Σέ "Μάρτυρες τοῦ Βούς" (ποῦ θά κάνουν λάθος καί θά μέ προφέρουν ὡς "Βούκελσο") καί σέ "Διαμαρτυρόμενους Διαδηλωτές Βουϊστές"!

Χαμός στό ἴσωμα!

Σκεφτεῖτε το  κι ἐσεῖς, σύντροφοι... Οἱ ὁδηγίες τοῦ Ἤρωνος εἶναι σαφέστατες. Ξεσκονίστε τά λεξικά τῶν ἀρχαίων, διαβάστε προσεκτικά τόν Ἤρωνα, πάρτε τά ἐργαλεῖα σας, ἀκολουθῆστε τίς ὁδηγίες, καί δέν θά χάσετε!