Οἱ αἱρετικοί… καί οἱ ἐξαιρετέοι

Αἴρω καί αἰρῶ… δυό λέξεις σημαντικές πού ἀνταγωνίζονται ἡ μία τήν ἄλλη.

Τό αἴρω τό «σηκώνω κεφάλι, ὑψώνω», μάχεται τό αἰρῶ:

1. Τό «συλλαμβάνω» καί ὑποδουλώνω (ἐπί ἐμψύχων).

2. Τό «κυριεύω καί καταπατῶ» (ἐπί ἀψύχων).

Τό αἴρω ἄπ΄ὅπου ἡ ἄρσις ἡ ἔξαρσις, τό ἀντ-αίρω: τό «ξεσηκώνομαι ἐνάντια», καί ὁ… ἁντ-άρτης, γλωσσικά τουλάχιστον, ἀντιστέκονται στήν αὐθ-αιρεσία καί στά ὄργανά της [αὐθ-αιρεσία, ἀπό τό αὐτός + αἰροῦμαι, τοῦ αἰρῶ].

Ζοῦμε στή χώρα του… αἰρῶ, (καί αὐτό εἶναι τό ἕνας σκέλος πού μᾶς ὁδήγησε σ’ αὐτά τά χάλια) στή χώρα τῶν ἐξ-αιρέσεων, τῶν ὑπ-εξ-αιρέσεων καί τῶν αὐθ-αιρεσιῶν καί ἄν κάποιος πολίτης σηκώσει κεφάλι καί ζητήσει ριζικές ἀλλαγές (ἄπ΄ τά θεμέλια) τόν λέμε… αἱρετικό.

Ὅλοι εἴμαστε ἐξ-αιρετικές περιπτώσεις καί πιέζαμε τόν αἱρετό ἄρχοντα νά καταθέσει τίς… ντροπολογίες πού μᾶς ἐξ-αιροῦσαν ἀπό τόν νόμο, ἀπό τόν κανόνα.

…Ἐμεῖς, οἱ ἐξ-αιρετικοί ἰδιῶτες πού ζούσαμε (ζοῦμε) ἀνάμεσα στούς λιγοστούς αἱρετικούς πολίτες… τούς μετρημένους στά δάχτυλα, τούς μακριά νυχτωμένους, ἀπ’ τό ἐπίσημο δόγμα, τῆς φοροκλοπῆς, τοῦ ἁρπάγματος, τῆς καταπάτησης δασῶν, ἀγρῶν, αἰγιαλῶν… τῆς αὐθ-αιρεσίας καί τῶν ἐξ-αιρέσεων.

Ὁ ἕνας ἔχτιζε καί χτίζει τό αὐθ-αίρετό του στά καμένα (ἀπ’ τό αἰρῶ: τό καίω, κυριεύω καί καταπατῶ). Ὁ ἄλλος ὑπ-εξαιρεῖ τόν ΦΠΑ πού προεισέπραξε. Ὁ τρίτος ζητοῦσε (ζητάει;) ἀπό τόν αἱρετό μιά ἐξ-αίρεση γιά τόν γιό του. Νά διοριστεῖ εἰς βάρος τῶν ὑπολοίπων. Ὁ ἴδιος οἰκοδομοῦσε «κάτ ἐξ-αίρεσιν»… Ἔριχνε καί δυό τρία πατώματα παραπάνω…

Ὁ τέταρτος, γιά νά πᾶμε στήν δεύτερη σημασία τοῦ αἰρῶ, πού εἶναι συλλαμβάνω καί ὑποδουλώνω, εἶχε (τώρα δέν χρειάζεται ἔχει νόμιμα ντόπιους ἐργαζόμενους) στή δουλεψή τοῦ κάποιον παράνομο μετανάστη. Τοῦ χρώσταγε καί δυό τρία μηνιάτικα. Ἔτσι… γιά νά τόν ἔχει στό χέρι… καί μετά καλεῖ τά ὄργανα ποῦ συλλαμβάνουν τόν δύσμοιρο ξένο καί τόν ἀπελαύνουν πάραυτα… χωρίς μία στήν τσέπη… Τό μεγάλο ἀφεντικό ψάχνει γιά ἄλλον μετανάστη… παράνομο. Ἔτσι τούς συμφέρει νά ἔρχονται ὅλοι παράνομοι…  στυγνά ἐκμεταλλευόμενοι καί ἀνασφάλιστοι. Καί ἔπειτα οἱ χρυσαυγῆτες καί οἱ διάφοροι φασίστες διαδίδουν ὅτι οἱ ξένοι «πού πρέπει νά τούς ράψουμε ἕνα Μεγάλο Ξ στό πέτο…» εἶναι ὅλοι τους κλέφτες καί λωποδύτες, κακοί ἄνθρωποι.

Ρῆμα τῆς ἄμεσης δημοκρατίας, τῶν ἴσων, τῶν ὁμοίων, εἶναι τό αἴρω. Ἀπ’ αὐτό ἡ ἕξ-αρσις, ἡ πνευματική ἀνάτασις τῶν πολιτῶν. Συνώνυμα του αἴρω εἶναι τό ἐγείρω, ἀνυψῶ, ἀνορθῶ καί ἀνίστημι.

Ὁ πολίτης πού ἐπ-αίρεται γιά τό  πολίτευμά του καί γιά τόν πολιτισμό του (ἀπό τόν ἐπιτάφιό του Περικλέους, εὐκαιρία νά τόν ξαναδιαβάσετε ἐδῶ) ἐγείρετε καί γρηγορεῖ. Βρίσκεται ἐν ἐγρηγόρσει.

Ἀνίσταται ὡς ὑπέρμαχος τῆς πόλης, ὡς πρόμαχος (Ομ. Ιλ. ψ 709) καί ἐπανίσταται (ἐπί-ἀνά-ἵσταται) «ἐάν τίς (τῶν ἰδιωτῶν) τυραννεῖν (…μαγειρεύει)… ἤ τόν τύραννον συγκαταστήση» (ἀπό τό περίφημο "ψήφισμα τοῦ Δημόφαντου", τό ὁποῖο διασώζει στό βιβλίο του ὁ Ἀνδοκίδης "Περί μυστηρίων" παρ. 96 καί μετά). Ἐάν κάποιος ἄπ αὐτούς τούς φασίστες καί ρατσιστές θέλει νά καταστεῖ τύραννος… Ψωμί ἀνεβατό ὁ νοῦς τοῦ ἀρτός (ἀπ’ τό αἴρω), ὅπως ὁ σηκωτός (ἕνεκα ζύμης) ἄρτος. Ν’ ἀνεβαίνει –λέει ὁ ποιητής-μέ τίς θεῖες σκέψεις του… «στό ρόδινο, μακάριο φῶς τῆς αὐγῆς». (κλικ εδώ)

Πολεμώντας τήν ξευτίλα τοῦ αἰρῶ, καί τήν κατρακύλα του, τόν ἠθικό ξεπεσμό του, τήν ὑποτίμηση καί τήν παραβίαση κάθε κανόνα: Λογικῆς, δικαίου, ἠθικῆς καί αἰσθητικῆς, ὅπως γίνεται ἀπό τά κάθε λογής ὄργανα τῆς αὐθ-αιρεσίας καί τους… ἰδεολόγους της.

Τό αἴρω ἐκφράζει καί θεμελιώνει τήν ἔννοια τῆς ἰσορροπίας καί τῆς ἀμοιβαιότητας πού ὑπάρχει ἀνάμεσα στούς ἴσους καί στούς ὁμοίους.

Τό αἴρω ἀφαιρεῖ τά προνόμια τῆς ὑπεροχῆς αὐτά πού ἐγκαθιστᾶ τό αἰρῶ

Γί αὐτήν τήν αἰτία ἄλλωστε, τό πολίτευμα τῆς ἰσοπολιτείας: τῆς ἰσονομίας καί τῆς ἰσηγορίας ἐκφράζεται μέ Παρθενῶνες, ἐπιλέγει Παρθενώνα. 

  

Σέ πλήρη ἀντιστοιχία, καί αὐτό δέν εἶναι καθόλου τυχαῖο –παρά τούς ἰσχυρισμούς παραψυχολόγων καί θεοσόφων - το πολίτευμα τοῦ Φαραώ (Φαραώ  αἰγυπτιακά Per-a’a= μεγάλο σπίτι παλάτι, καί βίλλα στή σημερινή του ἐκδοχή, κλίκ ἐδῶ) ἐκφράζεται μέ τήν πυραμίδα. Ἐδῶ το αἰρῶ πατώντας στή ματαιοδοξία τοῦ ἀνθρωπάκου, θεμελιώνει στή ραχοκοκκαλιά ὅλων, μιά πυραμίδα μέ κορυφή τόν ἡγεμόνα καί μιά κατιούσα ἱεραρχία ἐξουσιῶν καί προνομίων. Βάση τῆς πυραμίδας ὁ Λαός- ὁ πέτρινος Λαός: Λάας = Λίθος. [Οἱ ἕλληνες πλάστηκαν ἀπό τίς λάας=λίθους (λαός) πού ἔριχναν πίσω τους (μέ ἐντολή τοῦ Διός) τό θεανθρώπινο ζευγάρι Δευκαλίων καί Πύρρα].

Ἔτσι ὁ Ἡγεμών (Φαραώ, Ἄνακτας, Βασιλεύς, Ποιμήν, πρόεδρος, ΔΝΤ καί οἰκονομικά συμφέροντα κτλ, ἀπό τό ὕψος του καί ἔχοντας τήν κορυφή τῆς πυραμίδας στήν πυγμή τοῦ καθ-αιρεῖ (ἀπό τό αἰρῶ) ὅποιον ἀμφισβητεῖ τό κύρος τῆς ἐξουσίας του, τήν κορυφή του τήν αὐθεντία του, αὐτό τό μέγα ὕψος του. 

 

Ὁ Στάλιν καθαίρεσε 8 βουλευτές καί 10 κομισάριους, τό ΚΚΕ καθαίρεσε τόν Ζαχαριάδη, ὁ Ἀνδρέας καθαίρεσε τόν Τρίτση καί ἰσχυροί κύκλοι… στό Παρίσι ἤ τήν Οὐάσινγκτον καθαίρεσαν τόν Ντομινίκ Στρός Καν. Ο Οἰκουμενικός Πατριάρχης κάθ-αιρεῖ τόν Εἰρηναῖο.

Αὐτοί οἱ… οἱ αὐθέντες, οἱ αὐθεντικοί ἡγεμόνες τῶν αἱρέσεων καί τῶν κάθ-αιρέσεων.

Τό αἰρῶ εἶναι τό ρῆμα τῶν ἐμπρηστῶν, τῶν δολοφόνων, καί καταπατητῶν, ἀκόμα τῆς ἐξουσίας, τῆς κυριαρχίας, τοῦ… Κράτους καί τῆς Βίας – τῶν δύο τερατόμορφων ὑπηρετῶν τοῦ Δία κατά τόν Αἰσχύλο. Μέ αὐτό τό ρῆμα παραβιάζονται τά δικαιώματα τῆς πλειοψηφίας.

Τό ἀντίθετό του εἶναι τό αἴρω: τό σηκώνω. Τό ρῆμα τῶν ποιητῶν καί τῶν ἀνταρτῶν. Νά σηκωθοῦμε λίγο ψηλότερα – λέει ὁ ποιητής– νά δοῦμε τά μάρμαρα νά λάμπουν στόν ἥλιο…»

«Θά σηκωθοῦμε…  κλέφτες» ἔλεγαν οἱ ἀντάρτες στόν Ἀλή Πασά, στό Σουλτάνο… κρατώντας τή σημαία τοῦ σηκωμοῦ, «ἐνάντια στή αὐθ-αιρεσία, στήν κατάχρηση ἐξουσίας πού γίνεται εἰς βάρος ὅλων». Πιθανῶς ἄν δέν ὑπῆρχαν αὐτοί νά μήν γνωρίζαμε σήμερα, τίς διαφορές τοῦ αἴρω ἀπ’ τό αἰρῶ… πού δέν ἐξαντλοῦνται μονάχα, σ’ ἕνα ἁπλό ἀνέβασμα τοῦ τόνου.

Ἐμεῖς πότε θά σηκωθοῦμε;