Αὐτὸ πῶς τὸ λύνεις;

Μαθηματικὸ πρόβλημα, διὰ δυνατοὺς α/λύτες:

Ξεκινάει μία ψαροπούλα, ἀπ' τὸ γιαλό. Ταυτόχρονα, ξεκινάει ἀπὸ τὴν Καλαμάτα ὁ Γεώργιος ὁ Βούς, κατευθυνόμενος πρὸς Ἀθήνας, καβάλα σ' ἕνα παπάκι  κινεζικῆς προέλευσης Lifan, μὲ καμένη φλάντζα  καὶ μισὰ λάδια. Τὸ παπάκι  βγάζει καὶ γαμῶ τὴν κάπνα  καὶ ὁ στρόφαλος βροντολογάει σὰν τὰ βραχιόλια τῆς γερακίνας. Ἐπειδὴ ἡ ὁδηγάρα φοβᾶται μὴν τυχὸν καὶ πάρει τὰ πιστόνια στὰ χέρια, πάει ἀργά, μὲ σταθερὴ ταχύτητα 15μιση χλμ ἀνὰ ὥρα.

Τὴν ἴδια ἀκριβῶς στιγμή, ἔξω ἀπὸ τὸ τζάμπο μπεμπὲ στὸ Μαρούσι, ὁ φίλος μου ὁ Πετράκης κλέβει, ἀπὸ γηραιὰ κυρία, τρίκυκλον  ποδηλατάκι, ἄρτι ἀγορασθέν, ὡς δῶρον διὰ τὸν ἐγγονό της, ἡλικίας τριάμισι ἐτῶνε. Τὴν ὥρα ποὺ τὸ γραΐδιον κραυγάζει στοὺς περαστικοὺς "κλέφτης-κλέφτης!", ὁ Πετράκης  καβαλάει τὸ μίνι-ἐργαλεῖο καὶ πλακώνεται στὶς ὀρθοπεταλιές, γιὰ νὰ διαφύγει ἀπὸ τὸ κυνηγητὸ τῶν περαστικῶνε. Στὴ συνέχεια, βγαίνει στὴν Ἀττικὴ ὁδό, περνάει κάτω ἀπὸ τὶς μπάρες τῶν διοδίων, δίχως φυσικὰ νὰ πληρώσει καὶ ξεχύνεται πρὸς τὴν Ἐθνικὴ ὁδό, μὲ τὴν ἰλιγγιώδη ταχύτητα τῶν τριῶν χιλιομέτρων τὴν ὥρα.

Ἐνῶ ὁ δόκτορας κατεβαίνει τὴν Ἐθνική, κάπου ὄξω ἀπὸ τὴ Τρίπολη, ὑμενόπτερον τί, πιθανῶς σφήκα, τὸν τσιμπάει ψηλὰ στὸ χέρι. "Γαμῶ τὸν ἀντιχριστό σου, καργιόλα!", βλαστημάει κοσμίως, ἐνῶ φορτηγὸν ὄχημα μετὰ ρυμουλκούμενου, χυδαϊστῆ νταλίκα,  προσπερνώντας ξυστὰ ἀπὸ δίπλα, τοῦ πετάει στὴ μούρη ἕνα μάτσο λασπόνερα τοῦ δρόμου. Ὁ σκατόπουστας ὁδηγὸς τοῦ θηρίου, χαμογελάει σαρδόνια μέσα ἀπὸ τὸν καθρέφτη του, καθὼς προσπερνάει τὸ πληγωμένο παπάκι.

Ὁ Μικρὸς (κὰτ΄ εὐφημισμὸν τώρα, ἔτσι τὸν λέγαμε τότε) ἀγκομαχάει πάνω στὸ τρίκυκλο, καθυβρίζοντας τὸν ἑαυτό του ποὺ δὲν ἔμαθε ποτὲ του ποδήλατο χωρὶς βοηθητικές. Ὁ καυτὸς ἥλιος τὸν καίει ἄσχημα, ἐνῶ οἱ πλαστικὲς ρόδες τρίζουνε παραπονιάρικα πάνω στὴν καυτὴ ἄσφαλτο. Μία ἀλογόμυγα, ἀπὸ παρακείμενο βουστάσιο, τὸν ἔχει πάρει στὸ κατόπι. Κάθε τρὶς καὶ λίγο κολλάει στὸ σβέρκο του, μὲ ἀποτέλεσμα ὁ Πετράκης νὰ αὐτοκαρπαζώνεται, γιὰ νὰ τὴ διώξει. Ὅμως ἡ ἀλογόμυγα ἔρχεται καὶ ξανάρχεται. Ὁ Πετράκης ἔχει ρίξει στὸ σβέρκο τοῦ τόση καρπαζιά, ὅση δὲν εἶχε φάει ἕξη χρόνια στὸν Πρωτέα. Στὸ τέλος, ἡ ἀλογόμυγα βαριέται καὶ ἀποχωρεῖ.

Ἐρωτᾶται: Μὲ δεδομένο ὅτι αὐτὰ ὅλα ξεκίνησαν ταυτοχρόνως στὶς 08:13 τὸ πρωί, τί ὥρα θὰ συναπαντηθοῦν καὶ εἰς ποῖον ἀκριβῶς σημεῖο τῆς Ἐθνικῆς Ὁδοῦ :

α) Τὸ ὑμενόπτερον μετὰ τῆς ἀλογόμυγας;

β) ὁ Δόκτορας μετὰ τοῦ Πετράκη;

γ) ἡ ψαροπούλα μετὰ τοῦ φορτηγοῦ; 

Τέλος ἐκφώνησης. Ἔχετε τρεῖς ὧρες, συγκεντρωθεῖτε καὶ μὴ ὁμιλεῖτε μεταξύ σας. Ὅποιος συλληφθεῖ  ἀντιγράφων, δὲν τρέχει καὶ τίποτα. 

Ἡ  ἱστορία λέει πολλὰ καὶ διάφορα, ἡ ἀλληγορία δὲν εἶναι ἐμφανής, ἀλλὰ ὅποιος κατάλαβε, κατάλαβε…

Πάει πρέπει νὰ μὲ χτύπησε ἡ ζέστη κατακέφαλα…