Αγανακτισμένοι κουκουλοφόροι

           

Καλὰ ὅλοι κάνουν πὼς δὲν ξέρουν….

Ἂν ἡ Βία εἶναι ἡ μαμὴ τῆς Ἱστορίας, τότε ἡ ἀντὶ βία θὰ μᾶς ὁδηγήσει σὲ ἄσχημες καταστάσεις. Πάντως, στὴν πατρίδα μας ἡ Δικαιοσύνη διαθέτει ἐξαιρετικὰ ἀντανακλαστικά….

Ἄμεση καὶ σὲ βάθος ἔρευνα γιὰ τὴν πλήρη διαλεύκανση τῆς ὑπόθεσης σχετικὰ μὲ βίντεο ποὺ προβλήθηκε χθὲς στὸ κεντρικὸ δελτίο τοῦ τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ ALTER ζήτησε ἀπὸ τὸν ἀρχηγὸ τῆς ΕΛ.ΑΣ. ὁ ὑπουργὸς Προστασίας τοῦ Πολίτη, Χρῆστος Παπουτσής, κατόπιν σχετικῆς ἐντολῆς τοῦ πρωθυπουργοῦ Γιώργου Παπανδρέου. Περισσότερα: http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=63185091

Ποιοι είναι αυτοί οι κουκουλοφόροι ρωτάει ο Χατζηνικολάου ως άλλος Χατζηπαπάρας κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει ποιοι είναι αυτοί οι κουκουλοφόροι….

Αφού ο κ. Χατζηνικολάου και οι πέριξ αυτού δεν γνωρίζουν ποιοι είναι αυτοί οι κουκουλοφόροι ας κάνουμε μια προσπάθεια να τους περιγράψουμε μπας και τον διαφωτίσουμε μπας και του ανοίξουμε τα μάτια ρε αδερφέ.

Στὴν σύγχρονη ἐποχή, ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐμφανίστηκαν κάτι ἀγανακτισμένοι πολίτες, ἦταν στὴν Ἰρλανδία καὶ συγκεκριμένα στὸ  Δουβλίνο τὸ πάσχα τοῦ  1916, ποὺ ὅλως συμπτωματικὰ ἔσπευσαν νὰ βοηθήσουν τοῦ Ἄγγλους στὴν ἀποκατάσταση τῆς τάξης (τῶν Ἄγγλων). Περισσότερα: http://www.easter1916.net/

Ἀπὸ τότε, κύλησε πολὺ νερὸ στὸ αὐλάκι. Τὸ 1940 γιὰ παράδειγμα ἔχουμε ἀγανακτισμένους πολίτες γιὰ τὶς ὠμότητες τῶν ἀμάχων εἰς βάρος τῶν μαχόμενων Γερμανῶν, τὸ 1960 ἀγανάκτησαν κάτι ἄλλοι πολίτες γιὰ τὶς ἀδικίες τῶν ψηφοφόρων εἰς βάρος τῶν πολιτευόμενων τότε δεξιῶν, Τὸ βράδυ τῆς 22ας Μαΐου 1963 στὴ Θεσσαλονίκη κάποιοι ἄλλοι ἀγανάκτησαν φορώντας καρφίτσες στὸ πέτο τους καὶ τὸ 1990 ἀγανακτοῦν πάλι κάτι τύποι μὲ τὶς  καταλήψεις τῶν μαθητῶν καὶ ὑπὲρ τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, κλπ-κλπ. Ὁ χαρακτηρισμὸς ἀγανακτισμένοι εἶναι ἔξυπνα τοποθετημένος ἐδῶ καὶ καθόλου τυχαία ἀφοῦ ἐπιτρέπει:

(1) στὴν ἀπαλλαγή τους ἀπὸ τὰ δικαστήρια γιὰ τὶς παραβάσεις   (σωματικὲς βλάβες, ἐξύβριση κ.τ.λ. ) τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα, λόγω δικαιολογημένης ἀγανάκτησης, ἂν παρ' ἐλπίδα συλληφθοῦν, καὶ

(2) στὴν ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴν τιμωρία τῶν καθοδηγητῶν τους, λόγω τῆς θολερῆς ἔννοιας τῆς λέξης «πολίτης», ἐνῶ εἶναι ἐντεταγμένοι σὲ συγκεκριμένες πολιτικὲς ὁμάδες (ὅτι λάμπει δὲν εἶναι ὁ ἥλιος πάντα). 

Καρφώνονται ὅμως, διότι ἡ ἀφετηρία  τῆς ἀγανάκτησης ἑνὸς ἑκάστου ἐξ αὐτῶν, συμπίπτει χρονικὰ μὲ αὐτὴ τῶν ἄλλων (φάε ρέ! κάτι μυστήριες συμπτώσεις)!

Χαρακτηριστικὰ:

• Διαθέτει καὶ χιοῦμορ, ἀφοῦ προασπίζεται τῆς Ἑλληνικῆς καθαρότητας (πάντα) τῆς φυλῆς καὶ τοῦ γένους, ἐνῶ π.χ. ἡ φατσάδα τοῦ φέρει σαφῆ τὰ σλαβοανατολίτικα χαρακτηριστικά, τὸ ἐπώνυμό του εἶναι Τουρκικό, καὶ τοῦ ξεφεύγουν τουρκικὲς  ἢ Σλάβικες– ἐκφράσεις κλπ (ἢ καὶ συγκερασμὸς ὅλα τὰ παραπάνω).
• Πάσχει ἀπὸ καραφλίτιδα κι ἔτσι ξυρίζει συνεχῶς τὸ κεφάλι τοῦ μπᾶς περισώσει ὅτι προλάβει (δὲν μπορῶ νὰ τὸ ἐξηγήσω ἀλλιῶς).
• Κάνει ἐθνικὰ τατουὰζ (π.χ. τὴν Κύπρο, τὴ γαλανόλευκη, τὸ Μαίανδρο, καὶ 2-3 ἄλλα).
• Πληρώνει 2ετή συνδρομὴ σὲ εἰκονογραφημένα ἡμιεπιστημονικὰ περιοδικὰ τύπου «Καὶ οἱ Ἀρχαῖοι εἶχαν Φαλλό», «Διπλωματία δὶ' ἠλιθίους», «Κομουνισμός: Τὸ Ἔσχατο Στάδιο τῆς Ἐξαθλίωσης», «Ἔρωτες Ἀρχαίων Προγόνων»,   «Τρίτο φρύδι», «Φυλάξου ἀπὸ τὶς Γνώσεις», «Ἂλτ ἤ σου ρίχνω κερατά»,  «Τὸ Ξέφραγο Ἀμπέλι» κτλπ, ἐνῶ θεωρεῖ  τὸν γίγαντα Λιακὸ  ἐκκεντρικὸ καὶ ἀτεκμηρίωτο.
• Μαθαίνει πολεμικὲς τέχνες  γιὰ ν' ἀποκτήσει ἐσωτερικὴ ἠρεμία καὶ ἱδρώνει στὰ γυμναστήρια γιὰ νὰ εἶναι πάντοτε ἕτοιμος ὅταν τὸν χρειαστεῖ ἡ Πατρίδα.
• Φέρει πάντα μαζί του ὅπλο «γιὰ ἀσφάλεια», γιατί «ποτὲ δὲν ξέρει κανεὶς τί μπορεῖ νὰ τοῦ συμβεῖ».
• Πιττσιρικᾶς καβαλοῦσε τρίκυκλο ποδήλατο.
• Ὀνειρό του νὰ φορέσει στολὴ (ὅποια νὰ' ναὶ) καὶ νὰ μὴν χρειάζεται ἄλλο νὰ φοράει κουκούλα..
• Τὸν παπποὺ τοῦ τὸν φάγανε αὐτὰ τὰ σκυλιὰ τὰ κουμούνια (πέθανε ἀπὸ ἔμφραγμα τὸ 1974 ποὺ νομιμοποιήθηκε τὸ ΚΚΕ).
• Δὲν βρίσκει δουλειά, γιατί τοῦ παίρνουν πάντοτε  τὴ θέση κάποιοι ἀλλοδαποί.
• Δὲν ἔχει γκόμενα, γιατί ὅλες οἱ γυναῖκες εἶναι πουτάνες.
• Ἡ μάνα τοῦ τὸν βλέπει καὶ τραβάει τὰ μαλλιὰ τῆς  (δώστου φώτιση θεούλη μου).
• Παρεπιδημεῖ σὲ πορεῖες, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια, γήπεδα, γειτονιές, φασαρίες  δημιουργώντας ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπάρχουν ἢ κάνοντας ἀντισυγκεντρώσεις ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχουν.Ἡ ἀγανάκτησή του, ἐκφράζεται κατὰ κανόνα στὴν ἀποκορύφωση κάποιας λαϊκῆς διαμαρτυρίας.
• Δρᾶ πάντοτε μαζὶ μὲ ὁμοϊδεάτες του οὐδέποτε κατά μόνας (συλλογικὴ ἀγανάκτηση).   
• Ἀπευθύνεται στοὺς μπάτσους μὲ τὸ μικρό τους κι αὐτοὶ τὸν καλοῦν μερικὲς φορὲς ἀπὸ σύμπνοια, νὰ φᾶνε μαζὶ  ἀπὸ τὶς καραβάνες τοῦ συσσιτίου. Ἔτσι, γιὰ νὰ αἰσθάνεται κι αὐτὸ σὰν μέλος τῆς Οἰκογένειας, τὸ κακόμοιρο... 
• Σκοπίμως ξεχνάει νὰ καταχώρηση στὸν τηλεφωνικὸ κατάλογο τὸ τηλέφωνό του ἢ νὰ ἀφήσει καμιὰ κάρτα του καὶ ἔτσι δὲν μπορεῖ νὰ τὸν βροῦν μὲ κάποιο τρόπο οἱ μπάτσοι, ὅσο καὶ ἂν προσπαθοῦν (κοίτα ὁ διάολος)! Ὁ ἀστικὸς μύθος λέει μάλιστα, ὅτι μετασχηματίζεται σὲ νυχτερίδα, γι' αὐτὸ καὶ γίνεται ἀόρατος στὸ ἡμίφως μετὰ τὰ ἐπεισόδια. Ἐξ αἰτίας αὐτοῦ οἱ ἰθύνοντες τῆς Ἀστυνομίας ἔχουν  ζητήσει νὰ ἐγκριθοῦν πιστώσεις γιὰ νὰ ἀγορασθοῦν ἀπόχες, ἀλλὰ τώρα στὰ πρόθυρα τῆς χρεοκοπίας μὴν περιμένετε καὶ πολλὰ πράγματα...     
• Ἔχει συνήθως κοινότυπα χαρακτηριστικὰ (μέτριο ἀνάστημα πρὸς τὸ κοντό του ἀλλὰ τὸν λὲς καὶ τηλεγραφοκολόνα, χοντρούλικο κλπ) ἀλλὰ δύσκολο ὄνομα (π.χ. Παυλοκρόταλος Σαρρηγαμασουλάκης, Γεώμιλος Κουκλατζαλίδης, Θεοδόμιλος Φουγιουμτζής, Θρασύδουλας Παπαγεωργοβασιλοκωνσταντινογιαννακόπουλος, Σπανοβαγγελοδημητράκης κ.α.), διότι οἱ ἄντρες τῶν ΜΑΤ, μολονότι χαριεντίζονται μαζί του ὧρες ὁλόκληρες μέχρι ν' ἀρχίσουν οἱ πορεῖες ἢ οἱ συγκεντρώσεις, μπερδεύονται καὶ δὲν ἐνθυμοῦνται νὰ καταθέσουν μετὰ τὰ ἐπεισόδια, οὔτε πῶς μοιάζει οὔτε τὸ ὄνομά του. 
• Ἐκ τῆς Ἀστυνομίας διαψεύδονται κατηγορηματικὰ καὶ μετὰ βδελυγμίας οἱ φῆμες ὅτι τοῦς κάνουν πλάτες. Ἁπλῶς, ὅταν στέκονται οἱ ἀστυνομικοὶ μεταξὺ διαδηλούντων καὶ ἀγανακτισμένων κουκουλοφόρων, τοὺς γυρίζουν τὴν πλάτη (λόγω καταφρόνεσης). Καμιὰ φορᾶ ὅμως, συμβαίνει νὰ ἀπομονωθεῖ ὅποτε γίνεται τσακωτὸς ἀπὸ κάνα νταβραντισμένο διαδηλωτὴ  ὁ ὁποῖος  καὶ τοῦ ἀνοίγει τὸ κεφάλι ὄχι γιὰ τίποτα ἄλλο ἀλλὰ γιὰ νὰ  ἐξετάσει- ἂν ὑπάρχει- τὸ περιεχόμενό του (καθαρὰ γιὰ ἐπιστημονικοὺς λόγους).  
• Θεωρεῖ τὸν ἑαυτὸ τοῦ στρατευμένο Ἑλληναρά, καὶ πλακώνεται μὲ νόμιμους (μὲ σταθερὴ διεύθυνση καὶ τηλέφωνο ἔχοντας) καὶ τίποτα μπασμένους μετανάστες, ἀποφεύγει ὅμως μὲ ἐπιμέλεια, νὰ ζητήσει ἄδειες παραμονῆς ἀπὸ τίποτα θηρία ἀπὸ Ἀλβανία-Οὐκρανία κλπ. 
• Μερικὲς φορὲς παίρνει τὸ Νόμο (;) πάνω του σκοτώνοντας κάνα μελαμψὸ καὶ κακόμοιρο ἀπόκληρό της ζωῆς, πάντοτε βέβαια ὕπουλα καὶ στὰ κρυφά. 
• Δὲν τὸν ἐνοχλεῖ ποὺ ὁ πολὺς κόσμος δὲν (ἀνὰ)γνωρίζει τοὺς ἀγῶνες του. Κάποτε ὅλοι θὰ τὸν κατανοήσουν καὶ θὰ τὸν εὐγνωμονοῦν. 
• Οἱ προκατειλημμένοι λένε ὅτι τὸν καλύπτουν ἀστυνομικοί, βουλευτάδες, δημοσιογράφοι καὶ δικαστικοί, ἀλλὰ ποιὸς τοὺς γαμάει; Ὅλο κάτι τέτοια λένε αὐτοὶ (ποὺ μᾶς ἔχουν ξεπουλήσει).
  
  
  Καί να μὴν τον συγχέεται μὲ τοὺς ἀγανακτίστες ποὺ τελευταία ἔχουν πλημμυρίσει τὶς πλατεῖες, καὶ ποὺ εἶναι φλῶροι…
  
  
  Ἐλπίζω κύριε Χατζηνικολάου καὶ οἱ σὺν γύρω σου νὰ πήρατε μία ἰδέα γιὰ τοὺς ἀγανακτισμένους κουκουλοφόρους, και πού να τους αναζητήσετε.
                    

Ἐτυμολογικὰ : ὀργασμὸς

 

Ἐτυμολογικὰ ὁ ὀργασμὸς

Μιᾶς καὶ στὸ προηγούμενο θέμα μας ἀσχοληθήκαμε μὲ τὸν ὀργασμό, καλὸ θὰ ἤτανε νὰ δοῦμε καὶ τὰ ἐτυμολογικά της λέξης.

"Orgasm" καὶ "orgasmο" ἀποκαλεῖται σὲ ὅλες σχεδὸν τὶς εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες ὁ ὀργασμός. Ὅπως θὰ καταλάβατε πρόκειται περὶ  Ἑλληνικῆς λέξης. Καὶ δὲν εἶναι καθόλου τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι διεθνῶς, ἡ σφοδρή, ἡ ἀκατάσχετη διέγερση στὸ ἀνώτατο σημεῖο τῆς σεξουαλικῆς ἡδονῆς καὶ τῆς κορύφωσης μὲ τὸ χύσιμο, περιγράφεται μὲ τὴν Ἑλληνικὴ λέξη "ὀργασμὸς" καὶ δευτερευόντως πάλι μὲ τὴν Ἑλληνικὴ λέξη "ἔκστασις". (=μεταξύ των ἄλλων και: ἐρωτικὴ κατάσταση ἔντονου ἐνθουσιασμοῦ, ἔντονης ἀπόλαυσης καὶ ἀπορρόφησης. ἀγγλ. ecstasy, γάλλ. extase, γέρμ. Ekstase κ.α).

Σύμφωνα μὲ ὅσα γνωρίζουμε, οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι ὑπῆρξαν οἱ πρῶτοι ποὺ μεθόδευσαν τὴν ἐπιδίωξη τῆς ἡδονῆς. Ἴσως αὐτὴ ἡ ἀναζήτηση τῆς γκαύλας γιὰ τὴν ἡδονὴ νὰ ὁδήγησε στὴν ἄνθηση τοῦ θεάτρου, τῶν τεχνῶν τῆς κωμωδίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ σεξουαλισμοῦ. Τὸ δικαίωμα στὸν ὀργασμὸ δὲν ἦταν ἀντρικὸ προνόμιο ἀλλὰ καὶ γυναικεῖο καὶ ὅσοι ἔχετε διαβάσει τὴ «Λυσιστράτη» ἀλλὰ καὶ τὶς «Βάκχες», θὰ διαπιστώσατε ὅτι  ἡ σεξουαλικὴ ἐπιθετικότητα τῶν γυναικὼν τῆς Ἀθήνας, εἶναι τέτοια ποὺ προκαλεῖ τρόμο στοὺς Ἀθηναίους.

Orgasm λοιπὸν στὰ Ἀγγλικὰ ἀπὸ τὸ Γαλλικὸ orgasme ἀπὸ τὸ Ἑλληνικὸ  ὀργασμὸς ἐκ τοῦ ἀρχαίου ρήματος ὀργάω ποὺ σχετίζεται καὶ μὲ τὴν ὀργή.

Ὀργάω: εἶμαι πλήρης ὑγρασίας, πλήρης χυμῶν, ἔχω σφοδρὴ ἐπιθυμία γιὰ συνουσία, εἶμαι πρόθυμος, ἕτοιμος.

Ὀργή: (ἄρχ. σήμ.),  φυσικὴ παρόρμησις ἢ τάσις, ἢ διάθεσις καὶ ὁρμή.

 

Η Ι.Ε. ρίζα ἐδῶ εἶναι  *werg-  καὶ  *worg- "φουσκώνω (ἀπὸ ὀργή, δύναμη)"  καὶ  πιθανὸν συνδέεται μὲ τὸ σανσκριτικὸ urja θήλ.= χυμός, σφρίγος δύναμη, τροφὴ, ἐξ οὗ καὶ τὸ Ἰρλανδ. ferc, ferg = "θυμὸς ὀργὴ"

Νὰ σημειώσω ἐδῶ ὅτι ἡ λέξεις "ὄργιο, καὶ ὄργια" (ἀπαντᾶτε συνήθως στὸν πληθυντικὸ) ποὺ σήμερα μεταξὺ τῶν ἄλλων σημαίνει καὶ κάθε ἀκόλαστη πράξη ποὺ ὀφείλεται σὲ ἀχαλίνωτα σαρκικὰ πάθη, οὐδεμία σχέση ἔχει μὲ τὴν ὀργὴ καὶ τὸν ὀργασμὸ προέρχεται ἀπὸ τὸ "ἔργον" καὶ ἡ ἀρχικὴ σημασία τῆς λέξης ἦταν: μυστικὲς τελετές, μυστικὴ λατρεία ποὺ ἀσκεῖται ἀπὸ μυημένους, τὰ μυστήρια. Ἀργότερα τὸ παπαδαριὸ κατασυκοφαντώντας τὶς μυστηριακὲς τελετὲς τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων παρετυμολογικὰ συνέδεσε τὴ λέξη μὲ τὴν ὀργὴ καὶ μὲ τὸν ὀργασμὸ δηλαδή με σεξουαλικά όργια, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀποκτήσει ἡ λέξη τὴν σημερινὴ σημασία της.

Ἐγχειρίδιο ὀργασμοῦ

Ἐγχειρίδιον τοῦ ἀντρικοῦ ὀργασμοῦ

ἤτοι : ἡμιεπιστημονικὴ μονογραφία ποὺ προσφέρεται ὡς μπούσουλας

(manual) for  ladies

(ὁδηγίαι κτήσεως for ladies): Λόγω του ὅτι μερικὲς κυρίες– καὶ  τῶν δύο φύλων - δὲν κατάφεραν ποτὲ νὰ  δοῦν ἐκ τοῦ σύνεγγυς ἀνδρικὸ ὀργασμό, διὰ τοῦτο, καὶ τοῦτο τὸ - ἰδιαίτερης ἡμιεπιστημονικῆς ἀξίας πόνημα - προσφέρεται ὡς μπούσουλας (manual) for the ladies....  Ἀκολουθῆστε ἕναν ἀπὸ τοὺς  

τέσσερις δρόμους καὶ ἀμοιβὴν θὰ λάβετε.

Ὅτι λάβετε φάγετε !!!

Ἡ χειροπιαστὴ ὁδός.

Πρῶτο βῆμα:Παίρνουμε ἕναν φαλλὸ  τοῦ ὁποίου ὁ ἰδιοκτήτης (φαλλοῦχος) τυγχάνει ἠλικιακὰ κάτω τῶν 80ήκοντα ἐτῶν ἀφενός, ἀφετέρου δείχνει πρόθυμος νὰ μᾶς ἀφήσει νὰ παίξουμε μὲ αὐτὸ διὰ τοῦ ὁποίου – ἐκτὸς τῶν ἄλλων – κατουράει. Θωπεύουμε τὸν φαλλὸ  ἢ τὸν ἀσπαζόμαστε μέχρις ὅτου ὀρθωθεῖ αὐθάδικα κοιτώντας μας στὰ μάτια. Ἐὰν ὁ φαλλοῦχος ἀρχίσει νὰ βαριανασαίνει, δὲν πτοούμεθα διότι χάρη στὸ παρὸν πόνημα θὰ μάθουμε πὼς δὲν ὑποφέρει ἀπὸ ἄσθμα μὰ ἀπὸ γκάβλα, πράγμα τὸ ὁποῖο δὲν εἶναι κὰτ΄ ἀνάγκην  κακό. Ἐὰν ὁ φαλλὸς παραμείνει ταπεινὸς καὶ χαμερπὴς σὰν σαλίγκαρος  ποὺ φοβᾶται μὴ τὸν πατήσουν συμπεραίνουμε ὅτι:

1ον. Ὁ φαλλοῦχος  δὲν ἠμπορεῖ δὲν δύναται…

2ον. Ὁ φαλλοῦχος δὲν μᾶς κάνει κέφι…

Ὅποτε ἀλλάζουμε φαλλὸ καὶ ἀρχίζουμε ἀπὸ τὴν ἀρχή. Τώρα ἂν ὅλα πᾶνε καλά, συνεχίζουμε στὸ ἑπόμενο βῆμα.

Ἑπόμενο βῆμα (καὶ τὸ μακρύτερο ):Θεωροῦμε ὅτι ὁ φαλλὸς εἶναι κάτι σὰν σέικερ μὲ τὸ ὁποῖο βαρᾶμε φραπεδιά, μὲ κινήσεις ρυθμικές, σταθερὲς καὶ παλίνδρομες. Ἀπὸ ἡμιεπιστημονικῆς πάντα ἀπόψεως, εἴμαστε στὴ φάση κατὰ τὴν ὁποία ὁ φαλλοῦχος βογκάει σὰν ἑτοιμόγεννη, ὄχι ὅμως ἀπὸ πόνους μὰ ἀπὸ γκάβλες. Ὁ δὲ φαλλὸς ἀνορθώνεται ὄχι ἀπὸ σεβασμὸ μὰ ἐπειδὴ διακατέχεται ἀπὸ τὸ σύνδρομο Ο.Φ.Ο.Α.Σ. (Ὄρθωσις Φαλλοῦ Οὐχὶ Ἀπὸ Σεβασμό). Τώρα πλέον πλησιάζουμε στὴν ἀνακάλυψη τοῦ ἀνδρικοῦ ὀργασμοῦ. Ἀνάλογα μὲ τὸν φαλλοῦχο τὸ ποθούμενο ἀποτέλεσμα θὰ ἔρθει ἀργὰ ἢ γρήγορα ἀρκεῖ νὰ ἀκολουθήσετε τὶς ὁδηγίες. Λέγω δὲ ἀργὰ ἢ γρήγορα διότι ὑπάρχουσιν καὶ κοκορογάμιδες

Σκηνὴ τέλους:Ὁ φαλλὸς εἶναι πλέον σκληρὸς καὶ αὐθάδης. Μᾶς ἀτενίζει αὐθάδικα στὰ μάτια ἄνευ αἰδοῦς καὶ ἐμεῖς συνεχίζουμε νὰ κοπανᾶμε φραπὲ θέλοντας νὰ ἐπιτύχομεν  ἀφρὸν μέν, πλούσιον δέ. Καὶ ξαφνικά, ὁ ὀρθωμένος φαλλὸς μᾶς φτύνει κατάμουτρα. Ὅμως ἐμεῖς – χάριν τῆς παρούσης μελέτης φυσικὰ -, δὲν παρεξηγούμεθα. Τοῦ φερόμαστε μὲ τρυφερότητα. Διότι τὸ διακατεχόμενον ἀπὸ ΟΦΟΑΣ μαραφέτι, δὲ μᾶς ἔφτυσεν ἀλλὰ μᾶς "ἔχυσε" καθὼς θὰ ἔλεγε καὶ ὁ βάρβαρος φαλλοῦχος. Ἐκσπερμάτισε, λέγω ἐγώ, ὁ ἡμιεπιστήμων.

Ἡ διὰ τῆς γλώσσης ὁδός.

Ἕτερος δρόμος ποὺ ὁδηγεῖ στὸ αὐτὸ ἀποτέλεσμα εἶναι ἡ λειχία (γλείψιμο) τοῦ πέους, τὸ γνωστὸ σὲ ὅλους τσιμπούκιον (πεολειχία + πεοθηλασμός) . Βέβαια ὁ ὅρος "πίπα" ἢ "τσιμπούκι" δέον ὅπως ἀποφεύγεται διότι ἐσχάτως προέκυψαν καὶ αἳ γνωσταὶ  καπνοαπαγορεύσεις αἳ ὁποῖαι θὰ ἠμποροῦσαν νὰ ἔχουν ἀνασταλτικὴ δράση σὲ ἕνα τόσο εὐγενὲς σπόρ. Ἡ πεολειχία δὲν εἶναι καὶ τὸ εὐκολότερο πράγμα στὸν κόσμο. Πολλὲς κυρίες τὴν ἀποφεύγουν  ἐπειδὴ δὲν τὸ κατέχουν τὸ ἄθλημα. Δικαιολογίες τοῦ στὺλ σιχαίνομαι, ἀηδιάζω, ἐγὼ δὲ κάνω τέτοια πράματα κλπ, εἶναι – μὲ συγχωρᾶτε γιὰ τὴν ἔκφραση – τοῦ κώλου.

Προσοχὴ ὅμως. Ὁ φαλλὸς εἶναι τὸ ἴδιο μυγιάγγιχτος μὲ τὴν κλειτορίδα ἀπὸ τὴν ὁποία ξεχωρίζει μόνο λόγω μεγέθους καὶ λόγω ἐκσπερμάτισης. Κοντολογὶς ἂν ξέρετε τί νὰ κάνετε σὲ μία κλειτορίδα ξέρετε τί νὰ κάνετε καὶ σὲ ἕναν φαλλό. Σχετικὰ μὲ τὴν πεολειξία, ἐπειδὴ ἀκριβῶς εἶναι τέχνη ζόρικη, οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοι ἔλεγαν ὅτι "ἐπανάληψη μήτηρ μαθήσεως". Ἐπὶ τῆς οὐσίας διὰ τὴν πεολειχία, τοποθετοῦμε τὸν φαλλὸ ἐντός της στοματικῆς κοιλότητας καὶ ἐπιμένουμε μὲ τὴν ὡς ἄνω περιγραφεῖσα τεχνικὴ  "φραπὲ" στοχεύοντας ὑπομονετικὰ στὸ παραγόμενο προϊόν, ἤγουν τὸ σπέρμα. Ἡ διὰ τῆς γλώσσης βοήθεια μὲ θωπεῖες καὶ λειχίες ἐνδείκνυται ἐνῶ ὁποιαδήποτε συμμετοχὴ τῶν ὀδόντων δέον ὅπως  ἀποφεύγετε.

Ἡ ἱεραποστολικὴ ὁδός.

Ὁ τρόπος αὐτὸς ὀνομάζεται καὶ συνουσία. (γαμήσι) Ἡ συνουσία θεωρεῖται ἀπὸ 

μερικοὺς συναδέλφους ὡς ἡ  "κλασσικὴ ὁδὸς". Δὲ θὰ διαφωνήσω μὲ τὸν ὄρο

"κλασσικὴ ὀδός", θὰ σχολιάσω ὅμως ὅτι μακρὰν ἀπέχει του νὰ εἶναι ἡ δημοφιλέστερη. Ὅπως καὶ νὰ  ἔχει, τὰ πράγματα εἶναι ἁπλά. Παίρνουμε ἕναν φαλλό, κατὰ προτίμηση ἕναν ποὺ βρίσκεται στὴ φάση ΟΦΟΑΣ καὶ τὸν εἰσαγάγουμε στὸν γυναικεῖο κόλπο. 

Τὸ μυστικὸ εἶναι, ὁ κόλπος νὰ ἔχει ὑγρανθεῖ, (ἐλπίζω ὄχι ὅσο ὁ Μεσσηνιακός).

Τεχνικᾶς διὰ τῶν ὁποίων θὰ ἐπιτύχουμε  φυσικὴν ὕγρανση τοῦ κόλπου θὰ  περιγράψω μίαν ἑτέραν φορᾶν, σὲ προσεχὲς πόνημα. Μέχρι τότε θεωρῶ ὅτι ὁ σίελος εἶναι τὸ καταλληλότερο λιπαντικό.. Ἐλπίζω νὰ καταλάβατε ἤδη ὅτι ἡ ὁδὸς ταύτη ἀπευθύνεται σὲ κυρίες ἑνὸς καὶ μόνον φύλλου. Ὅταν ὁ φαλλὸς εἰσέλθει στὸν κόλπο, ἀφῆστε τὸν μὲ ἡσυχία νὰ κάνει τὰ κόλπα του. Ἔτσι γιὰ νὰ σκοτώσετε τὴν ὥρα μέχρις ὅτου καταφέρει - διὰ τῶν παλίνδρομων κινήσεων - νὰ  "φτύσει", ἀπολαῦστε γιὰ μία ἀκόμη φορᾶ, τὰ βογκητὰ τοῦ φαλλούχου καὶ τὰ σπασίματα τῆς μέσης ποὺ θὰ ζήλευε ἀκόμα καὶ ἀνατολίτισσα  ἀρτίστα τοῦ χοροῦ τῆς κοιλιᾶς. Δεῖτε τὶς ἐμφανῶς-διεσταλμένες κόρες τῶν ματιῶν του καὶ τὸ θολὸ-ἀπλανὲς βλέμμα τῆς ἀγελάδας. Μετὰ ἀπὸ λίγο - ἢ λίγο πιὸ ἀργὰ ἂν εἶναι καὶ μερακλὴς ὁ φαλλοῦχος παρακαλῶ  - κρατηθεῖτε νὰ μὴν γελάσετε -μὲ τὰ ἀρχαιοτραγωδικὰ  ὤχ!, ὤχ!, ὠιμέ!, ἀλὶ κλπ. Ἡ μαγικὴ στιγμὴ τῆς κορύφωσης φτάνει. Ὁ φαλλοῦχος ἀνακουφίζεται καὶ ὁ φαλλὸς σᾶς φτύνει βαθειὰ (ἢ ὀλιγοτερον βαθειὰ στὴν περίπτωση  Κινέζου) μέσα στὸν κόλπο.

Ἐλπίζω νὰ φορέσατε περικαυλίδαν. Ἂν ὄχι ἐλπίζω ὁ φαλλοῦχος νὰ τράβηξε τὸ μαραφέτι τοῦ ἐγκαίρως καὶ νὰ  ἔφτυξε  στὰ πέριξ της κοιλιακή σας χώρα. Ἂν κανένα ἀπὸ τὰ δύο δὲν ἔγινε εἶναι σειρά σας νὰ ἐλπίζετε πὼς ὁ φαλλοῦχος εἶναι κατὰ τί πτωχὸς τῷ σπέρματι. Ἄλλως ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος – ἐὰν δὲν ἔχετε διαβεῖ τὴν κλιμακτήριο – νὰ πάρετε μερικὰ κιλά, τουλάχιστον τοπικά….

Ἡ ὁδὸς τοῦ πίσω δρόμου.

(ὁ ἔρως τῆς κωλοτρυπίδας ὅπως ἔλεγε ὁ μακαρίτης ὁ Πετροπουλος)

Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἄλλος δρόμος τὸν ὁποῖον οἱ γενναῖοι φαλλοὶ ἀκολουθοῦν στὴν λαχτάρα τους νὰ ἐναποθέσουν κάπου τὸ σπέρμα τους. Ἀντίθετα λοιπὸν μὲ τοὺς σολομοὺς (δὲν ὁμιλοῦμε περὶ τῶν καπνιστῶν), οἱ ὁποῖοι μόνον  ἐκεῖ ποὺ  ἔχουν γεννηθεῖ  γονιμοποιοῦν, οἱ φαλλοὶ ἀφήνουν τὸ σπέρμα τοὺς ὅπου δεῖ. Ἐκτὸς βέβαια ἐὰν θέλουν νὰ  διαιωνίσουν τὸ εἶδος, ὅποτε  μιμοῦνται τοὺς σολομοὺς  πράττοντας  ἀνάλογα καὶ σύμφωνα μὲ τὸν ἱεραποστολικὸ δρόμο. Εἰς πρωθύστερα πονήματα θὰ ἐντρυφήσομεν ἐπὶ τοῦ θέματος.  Λίγα λόγια λοιπὸν τώρα. Ὁ πρωκτὸς ἑξαιρώντας τὴν αὐτὸ-ὕγρανση – τὴν ὁποία δὲν διαθέτει – καὶ τὴν στενωπὸ– τὴν ὁποία διαθέτει – κατὰ τὰ ἄλλα ὁμοιάζει (εἶναι ἕνα) μὲ  αἰδoίον. Ἕνα αἰδοῖον ὅμως μὲ ἐπιπρόσθετα  δύο ἀκόμα προσόντα. Κὰτ΄ ἀρχὰς δὲν ἐγκυμονεῖ παρὰ μόνον κινδύνους καὶ δεύτερον δὲν ἔχει τὰ ροῦχα τοῦ κάθε τόσο…. Παρὰ τὰ προσόντα τοῦ ὅμως ἔχει καὶ τὰ ἀρνητικά του σημεῖα. Ἀπαιτεῖ γνώσεις καὶ χρειάζεται ἰδιαίτερη προετοιμασία. Ἄλλως, ὁ φαλλοῦχος δὲν 

"τὴν βγάζει καθαρὴ".

Ἡ ἡμιεπιστημονικὴ τούτη μονογραφία θὰ ἦταν ἀτελὴς ἂν δὲ εἶχε καὶ προτάσεις διὰ τὴν χρῆσιν τοῦ σπέρματος ἀναλόγως τῆς ὁδοῦ διὰ τῆς ὁποίας ἀποκτήθηκε.

- Τὸ σπέρμα στὸ γυναικεῖο κορμὶ εἶναι καλλυντικὸ ἀνεκτίμητο. Ἐπαλεῖψτε στὸ δέρμα χωρὶς αἰδῶ, κι΄ ἐκεῖ καὶ ἐδῶ.

- Τὸ σπέρμα ἐν τῷ στόματι δὲν προσφέρει εἰ μὴ μόνον θερμίδας. Νὰ σημειώσω ὅμως ἐδῶ ὅτι ἡ κατάποσή του ἀποτελεῖ φετὶχ διὰ τὸν φαλλοῦχο, ἐνῶ  προσπάθεια ἀποφυγῆς τοῦ στὺλ "σιχαίνομαι" ἐκ μέρους τῆς κυρίας, εἶναι σκέτη παπαριὰ μὲ δεδομένο ὅτι οἱ περισσότερες τρῶνε   fast food  καὶ ἄλλα τέτοια σκατά.

- Τὸ σπέρμα στὸ πρόσωπο ἢ στὸν λαιμὸ – ἀναλόγως μὲ τὸ ποὺ θὰ

χυθεῖ – δὲν πρέπει νὰ πάει χαμένο. Εἶναι ἄριστη ἀντὶ-γηραντικὴ κρέμα.

- Τὸ σπέρμα στὸν πρωκτὸ οὐδὲν προσφέρει εἰ μὴ μόνον τὴν  ἀνάγκην ἑνὸς ἀκόμη κλύσματος.

- Τὸ σπέρμα στὸ προφυλακτικὸ σὲ τίποτα δὲν χρησιμεύει.( Ὁ μακαρίτης ὁ Πετροπουλος ἀναφέρει στὴν "ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΠΟΤΑΣ" κάτι τυπάκους ποὺ γυρίζανε τὰ πρωινὰ στὰ πάρκα καὶ πίνανε τὸ σπέρμα ἀπὸ τὰ πεταμένα προφυλακτικά, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι  ἄλλη ἱστορία καὶ θὰ σᾶς τὴν πῶ μία ἄλλη φορᾶ)

- Τελειώνοντας, τὸ σπέρμα στὴ μήτρα οὐσιαστικὰ δὲν προσφέρει τίποτε περισσότερο ἀπὸ τὴν διαιώνιση ἑνὸς ἐγωπαθοῦς καὶ ματαιόδοξου ζώου, τὸ ὁποῖο νομίζει ὅτι εἶναι ἄρχων τοῦ κόσμου καὶ ἀργὰ ἀλλὰ σταθερὰ καταστρέφει τὸν πλανήτη γῆ.

Dr Γεώργιος ὁ Βούς, 

διάσημος  ἡμιεπιστήμων καὶ  αὐτοδίδακτος ἐπιστήμων   
στὴν ἐμπειρικὴ  σεξολογία.